Na zdjęciu drużyna GKS-u Wodzisław
Sezon 1963/64 był wspaniałym osiągnięciem sekcji piłkarskiej, gdyż drużyna awansowała do ligi okręgowej. Świetnie spisująca się drużyna przypieczętowała swój sukces zwycięstwem nad groźną wówczas jedenastką Rydułtów 6:3.
Trenerem mistrzowskiej drużyny klasy A – Gornika Wilchwy/Wodzisław, był Witold Waliczek, a awans zapewnili: Mika, Michniewski, Musioł, Otrząsek, Merkel, Tatarczyk, Rojek, Siwy, Majcherek, Kamiński, Dembowy, Szyja, Szulc i Buchalik. Królem strzelców klasy A został Bronisław Majcherek, który zdobył aż 38 bramek. Lokalna prasa, za piłkarza nr 2 uznała Szyję, który 18 razy wspiał się na listę strzelców. Ponadto wyrożniono kapitana zespołu – Dembowego, którego uważano za dobrego stratega i najlepszego technika.
W czasie tych sukcesów klub rozegrał serię sparingów z Ruchem Chorzów, Legią Warszawa, Pogonią Szczecin czy Cracovią Kraków. Ówczesnym prezesem klubu był Antoni Willman, wiceprezesami Henryk Kłosok, Zbigniew Kąski, Zdzisław Zychowicz, Z.Polok, a sekretarzami Polikarp Szymik i H.Zichlarz. Kierownikiem sekcji piłkarskiej był H.Bąkowski.
W roku 1965 nastąpiła kolejna zmiana nazwy klubu, uchwałą walnego zebrania przyjęto nazwę Górniczy Klub sportowy Wodzisław. W tym też roku GKS Wodzisław zadebiutował w klasie okręgowej, co było ogromnym wydarzeniem dla sympatyków wodzisławskiej piłki. Sezon 1965/66 znów okazał się szczęśliwy. Przed rozgrywkami drużyna odbyła kilka zwycięskich sparingów: z Banikiem Ostrawa 6:3, z reprezentacją Wojska Polskiego 1:0, oraz z Armią Radziecką 2:0. W pocztkowej fazie rozgrywek GKS poniósł kilka porażek, ale dzięki wspaniałej końcówce tak w pierwszej jak i w rugiej serii rozgrywek, wodzisławski GKS zdobył 3 miejsce i mógł ubiegać się o awans do ligi międzywojewódzkiej. W myśl nowych przespisów, GKS musiał stoczyć dwa dodatkowe mecze z CKS-em Czeladź. Dzięki dobrejgrze w meczu rewanżowym, wodzisławski zespół zapewnił sobie awans do III ligi.
Na zdjęciu mecz GKS-u Wodzisław z roku 1972
Kadrę trzecioligowego zespołu tworzyli: Mika, Szymanda, Musioł, Merkel, Syska, Mrożek, Kamczyk, Siwy, Mazurek, Maciejewski, Majcherek, Kamiński, Zuzok, Szyja, Wawrzyczny, Otrząsek i Zichlarz. Z klubu odeszli czołowi piłkarze Zuzok i Muś, o którego toczył się głośny przetarg pomiędzy Górnikiem Zabrze i Polonią Bytom. W pierwszym sezonie w III lidze GKS uplasował się na 6 miejscu.
30 kwietnia 1966 roku, w przededniu pojedynku reprezentacji z Węgrami na Stadionie Śląskim, GKS Wodzisław był egzaminatorem polskie drużyny narodowej. Selekcjoner kadry Antoni Brzeżańczyk wystawił bardzo silny skład: Szeja, Strzałkowski, Gmoch, Oslizło, Anczok, Szmidt, Szołtysik, Gałeczka, Lubański, Liberda, Lenter. Kadra wygrała 4:1 , a honorowy gol dla GKS-u zdobył w tym meczu Szyja. W październiku kadra ponownie przyjechała do Wodzisławia, gdyż czekał ją trudny pojedynek z Francją. Tym razem GKS uległ 0:3.
Największym sukcesem GKS-u Wodzisław było zdobycie 3 miejsca w III lidze w sezonie 1968/69. W roku 1972 drużyna młodzieżowa GKS-u wygrała III Wojewódzką Spartakiadę Młodzieży, pokonując w finale drużynę Bytomia 3:2.
Początek lat 70. to gremialny wyjazd do byłych zawodników GKS-u do USA. Wyjechali m.in Jerzy Syska, Szweda, Mazurek, Gresz, Ptaszyński, Otrząsek, Gładyś, Wolny, Krzyżok oraz Franciszek Smuda. Odpływ zawodników z Wodzisławia spowodował zastój w grze i drużyna potrzebowała kilka sezonów, aby odzyskać formę.